O mękach twórczych…

Pisząc taki a nie inny tytuł wcale nie miałem na myśli pisania notek które by trafiły w wasze upodobania drodzy Czytelnicy a jedynie coś co każdy z nas robił więcej niż wiele razy czyli składanie rozpisek. W Poznaniu mamy mianowicie, już w najbliższą sobotę, turniej który przy okazji kończy lokalną ligę (Michu już o niej tutaj pisał). W samej lidze już za wiele nie zwojuje ale biorąc pod uwagę moje kontakty z Stolicą Podziemnych Pomarańczy w ostatnim czasie to te parę bitew które udało się rozegrać to i tak zdecydowanie więcej niż się na początku spodziewałem. Jednak niemożność wygrania ligii nie zmienia faktu, że można wygrać sam turniej chce więc  wziąć rozpę która będzie palić, grabić i mordować.

I siać terror.

Taki prosto z oka.

Z tak ambitnym planem zabrałem się za proces twórczy czyli analizę tego co uda mi się upchnąć w 1300 punktów i FOC sponsorowany przez cyferki: 0-1, 0-2, 0-4. Potem stwierdziłem, że pójdę po bandzie i przyjrzę się jeszcze misjom które okazały się być mocno niestandardowe (polecam rzucić okiem). I… nic nie wymyśliłem. Ale jako, że to było tydzień temu stwierdziłem „luzik mam czas i jutro wrócę do jakże przyjemnego evil ploting”. No i tak minął tydzień przez który w ramach Lostów, których mam (a raczej miałem)zamiar wziąć, przebrnąłem przez chyba wszystkie opcje i nie zbliżyłem się do finalnego sukcesu. A ten ma całkiem jasno zdefiniowane warunki brzegowe - mianowicie musi być sporo strzelania, jeszcze więcej combatu i pewna niezależność od (przynajmniej lekkiego) niefarta na kostkach jeśli chodzi o rzuty na rezerwy. Logicznie nasuwające się pytanie w tym momencie to: „a może frytki do tego?”
Od dawna nie miałem takich problemów by dokonać jakiegoś, czy wręcz jakiegolwiek kompromisu, składając rozpiskę. I nie wiem z czego to tak do końca wynika bo jak nad tym się zastanowić to każda armia ma swoje żelazne wybory które są punktem wyjścia do dalszego knucia. Mi natomiast  zachciało się odkrywać Amerykę odrzucając to co do tej pory zaliczałem jako compuslaory choice. I właściwie żadna z do tej pory namiętnie używanych przeze mnie jednostek nie ma status koniecznej. No może poza Lemanami.  Bierze się to głównie z faktu, że takie a nie inne ograniczenia w Lostach wymuszają  rewolucjyne podejćie. Tylko nie wiem czy nie zagalpowałem się w takowym. Jednak jest też optymistyczny wniosek z mojej niemocy twórczej - mianowicie ilość możliwości oferowana przez Lost and Damned sprawia, że ten tydzień był naprawdę twórczy bo różnych wariantów które trafiły na tapetę było klika. Różnych w sensie większym niż wybór pomiędzy plagami a zwyklymi csmi na wypasie.
Puenty nie będzie za to polecę jeszcze raz wszystkim szukającym wyzwań zajrzenie do kodeksu Lostów i choćby próbę złożenia rozpiski na ten turniej ;). Natomiast sam biore Chaos i to zarówno z plagami i ze zwykłymi, rogatymi marinsami ;).
PS A skoro o Chaosie mowa to bardzo mi się podoba BoLS’owa koncepcja legionów – prosta, na temat i dająca sporo opcji. Kto nie widział niech klika.