Nadrabiając zaległości

Mocno spóźniona jest ta relacja ale niestety, jeśli chodzi o czas, to rzeczywistość ostatnio jest coraz bardziej dla mnie brutalna. Musiał się  przytrafić długi weekend abym się ogarnął i siadł do tego małego podsumowania.

Koncepcja organizacji Drużynowych Mistrzostw Polski w Łodzi powstała w ostatniej chwili, kiedy wydawało się, że jedyną alternatywą jest odwołanie imprezy w tym roku. Dlatego jakiekolwiek dyskusje o organzizacji imprezy należałoby rozpocząć od hołdu na rzecz odwagi organizatorów tegorocznych Mistrzostw, dzięki czemumhonor ligi i sceny jako takiej, ocalał. Nie zmienia to faktu, że ta lekcja powinna przełożyć się na jakieś wnioski na przyszłość. Ale biorąc pod uwagę dotychczasowe odrabianie ligowych zadań domowych, to z super optymizmem na to nie spoglądam.

Sala, która była główną areną walk miała całkiem konkretny rozmiar dzięki czemu każdy stół był samotną wyspą na oceanie walk. Czy coś. ;) Tym, czego "trochę" brakowała przy stołach były krzesła, których było bardzo mało. Choć po turnieju się dowiedziałem, że podobno można było gdzieś pójść i je sobie pobrać. Niestety, wtedy kiedy to było dla mnie istotne to ta informacja mnie ominęła. Generalnie mam wrażenie, że komunikacja zostawiała troszkę do życznia ale najważniejsze czyli czasówka była dobrze ogarnięta, bo wielki licznik czasu był widoczny zewsząd dzięki rzutnikowi.

Fajną akcją był sobotni obiad wliczony w cenę i choć jadałem lepiej, to sam fakt, że mogłem zjeść coś ciepłego bez ogarniania tego, ustawiając się jedynie w kolejce, był bardzo miły. Natomiast już szeroko skomentowana akcja z noclegami była zdecydowanie mniej udana. Przez cały czas przygotowań do imprezy zakładałem, że mam ten temat załatwiony. I kilka dni przed imprezą okazuje się, że niekoniecznie. To był zdecydowanie najsłabszy punkt, przynajmniej z mojej perspektywy, w organizacji tej imprezy.
Wspomniane wcześniej stoły były zastawione przyzwoicie i choć mogło być więcej terenu, to makiety pozwalały się chować czy  bawić się w fazie ruchu. Chociaż znalazłoby się tam conieco do poprawy, to narzekać nie zamierzam.

Już klasycznie, w sobotę wieczorem odbyła się impreza zamykająca sezon ligi - rozdano młotki oraz nagrody dla Top 10 graczy. I pomimo szumnych planów by ta ceremonia była bardziej wiekopomna niż dotychczasowe, to wyszło jak zwykle. Jednak biorąc pod uwagę całokształt okoliczności towarzyszących, traktuję ją bardziej jako sukce niż porażkę. Ale to jest kolejna kwestia, która powinna przykuć uwagę koordynatorów w tym sezonie.

Podsumowując, impreza ogólnie się udała i pomimo moich początkowych obaw oraz irytacji weekend spędzony w Łodzi uważam za całkiem udany. Jednak organizacja takiego turnieju w ośrodku bez jakiś turbo tradycji turniejów dwudniowych, jest obarczona ryzykiem. Zwłaszcza jeśli dorzuci się do tego czas.  Natomiast, jeśli za rok Łódź by się zgłosiła ponownie to bym raczej był za. Miejscówka, czyli fundament imprezy jest ok. Jak będą krzesła to już będzie super. A nocleg od początku, just in case, trzeba ogarnąć samodzielnie. I gitara.

A wrażenia z gry Ravenwingiem zasługują na osobną notkę, więc możecie się spodziewać ich w najbliższej przyszłości. Jak teaser powiem -było super!