Tłumaczenie się

Szczerze mówiąc już mnie męczy trochę ciągłe tłumaczenie się, czemu tak rzadko coś się pojawia tutaj na tym blogu. Chciałbym napisać, że to wina Micha, bo w przeszłości zdarzało mu się coś skrobnąć teraz zdecydowanie rzadziej, ale i tak dokłada poważną cegłę (złośliwi powiedzieliby – pustaka) w postaci podcasta, więc narzekać przynajmniej za bardzo nie zamierzam. Zwłaszcza, że mam doskonale świadomość, z jakim dylematami patrząc na zegarek musi się zmagać.

Cała wina, poza oczywiście również u mnie występującymi względami czasowymi, jest w GW. Ostatnimi czasy zalewają po prostu rynek swoją twórczością w tempie trudno do zaakceptowania dla kogokolwiek, pewnie nawet łącznie z nimi. I celowo w poprzednim zdaniu unikałem słowa produkty, ponieważ o ile modele ładne, czy brzydkie to nadal modele o tyle z 2 stron zasad i jakieś popłuczyny fluffu rozwijane w kolejnej książce trudno nazwać kodeksem. Jeśli chodzi, więc o zasady mamy do czynienia z półproduktami. W porywach.

A cienka czerwona linia została przekroczona nie tak dawno temu, gdy kilkanaście dni po premierze C:IK czyli podręcznika najnowszej armii w 40 millenium składającej się z półtora jednostki przeczytałem na naftce pewną plotkę. Była w niej mowa, że dostaniemy kolejne 1,7 jednostki czyli trzy nowe warianty rycerza których zasady znajdą się w książce z cyklu z IA. Zatem kupujemy deks za 30 funtów dostajemy tam to, co dostajemy i potem jesteśmy policzkowani zachętą do wydania kolejnych 50 funtów (przynajmniej wg linii trendu) na kolejną książkę z kolejnymi ogryzkami army listu. I nie wnikam czy to prawda czy nie –czas pokaże – sam fakt, ze ten pomysł wydał mi się wiarygodny spowodował u mnie pewną refleksję. I wnioski z niej są przerażające.

Ja uwielbiam tą grę. Co gorsza bardzo mi się podoba 6 edycja. Niestety dla GW, na szczęście dla mojego zdrowia psychicznego nie mam ochoty na uczestniczenie w czymś takim. Aktualny drenaż naszych portfeli przekracza wszelkie granice dobrego smaku a, że mówimy o hobby a nie o podatkach to można się w każdej chwili z tego wypisać. Ja już alternatywę dla siebie znalazłem, o której zamierzam tu napisać a może nawet z Michem o niej opowiemy.

Oczywiście nie zamierzam sprzedawać armii (chyba) ale nie dziwcie się, że trudno się zmobilizować do pisania na bloga kiedy przez tyle lat służył on do dzielenie się różnymi refleksjami ale rzadko kiedy z gruntu negatywnymi a aktualnie każdą notkę mam ochotę zacząć od litanii do imperatora. Złożonej wyłącznie z słów powszechnie uznawanych za obelżywe.

Może zmienimy profil na blog modowy z koszulkami turniejowymi. Pisać nie trzeba - wystarczy lutować fotki z stołami w tle. Jedyne co mnie odstrasza to konieczność zapuszczenia brody jeśli byśmy chcieli wylevelowac hipsterkę. #SmutnyŻartNaKoniec