W ostatnią sobotę udało nam się w pozku wreszcie zgrać naszymi osiami czasu tak by się przecięły i by możliwa stała się kolejna partyjka Apokalipsy. Nie będę wchodził tu w detal co do samej potyczki choć Abbadon znowu zapisał się spaczeniowymi zgłoskami w historii [1] i od razu przejdę do końcowej konkluzji do której doszliśmy po bitwie. Wreszcie było apokaliptycznie i zbalansowanie. No prawie - jeden asset przez który odparowało 30 Death Companistów na wypasie (ale bez plecaków) w jednej chwili miał, no nie ukrywajmy - przynajmniej kolosalny wpływ na przebieg rozgrywki. Ale dzięki nałożeniu limitów na ciężkie zabawki udało się sprawić by obie strony miały zarówno możliwości jak i obawy. A to poszukiwanie równowagi "trochę" trwało bo do tej pory pomimo świadomości problemu balansu i pomimo, że ekipa grająca w Apo w dużej mierze jest stała to różnie z tym bywało.
Jak zatem ma być w tym względzie na Syrence, czyli warszawskim czelku, gdzie będzie dopuszczone praktycznie wszystko? Pewnie nie za bardzo. I myślę, że właśnie rozłąka z choćby próbami zachowania balansu jest głównym powodem fatalnej wręcz frekwencji. Póki co jest zgłoszone 21 osób a pewnie ktoś nie dotrze, czy też się rozmyśli w ostatniej chwili może więc być jeszcze gorzej. Jak Vladdi słusznie na gildii zauważył z każdą kolejną edycją turnieju na listę rzeczy dopuszczonych przenikały coraz bardziej egzotyczne wynalazki. I szczerze mówiąc absolutnie nie dziwię się ludziom, że podchodzą do Syrenki Zagłady z dystansem. Wyobraźnia podpowiada masę zabawek którą będą mieli okazję zobaczyć po raz pierwszy na oczy. A z drugiej strony jest brak wiedzy lub modeli by coś samemu wziąć. A nawet jak ktoś się wybiera "zwykłą" rozpiską do do końca nie wie czego się spodziewać i jak ewentualnie przed tym się bronić lub to najefektywniej zabić. Nawet jakby ktoś chciał nadrobić zaległości w know-how to i tak nie będzie to dla niego trywialne choćby z względu na mnogość źródeł po które musiał by sięgnąć. A część z nich nie jest jakaś szczególnie łatwo dostępna. Jeśli więc ktoś nie grywa raz po raz w Apo i nie ma doświadczenia z zasadami super heavy czy flayerów, nie ma nic na specjalne okazje na półce i musi się przygotować na możliwość dostania łomotu praktycznie ot-tak to rzeczywiście może mieć poważne wątpliwości. Można by je zawrzeć w pytaniu: Po co więc się fatygować na taki turniej zwłaszcza, że konkurencyjnych imprez nie brakuje?
Myślę, że na to pytanie będą musieli odpowiedzieć sobie warszawscy orgowie i wyciągnąć wnioski z tego rocznej frekwencji. Może nie jest konieczne całkowite zarzucanie koncepcji ale na pewno wymaga ona renowacji i to całkiem sporej. Bo wszystkiego na termin nie da się zrzucić.
[1] Po ostatniej wtopie w postaci dostania łomotu w HtH od Vindicatora - czołgu nie assassina czyli tak mówimy o modelu bez WS - nie było łatwo znaleźć przeciwnika na stole na miarę możliwości Abbadona. W końcu napatoczyli się jacyś guardianie: jeden pchał skater drugi miał pilota do niego a ośmiu pozostałym wosk z butów wystawał. All-Mighty-Champion of Chaos prowodyr nastu krucjat zaszarżował na to 95 punktów do zajmowania znaczników. No i streszczenie walki może wyglądać tak: 3 jedynki na deamonic weapon plus 4 rana od wytwórców świec i papa. Nie chce się wierzyć :)
